Ik ben Lindsay en al van jongs af gefascineerd door dieren.

In 1995 kreeg ik mijn eerste cavia's, 4 vrouwtjes, dachten we...

Enkele weken later bleken het 3 vrouwtjes en 1 mannetje te zijn, het resultaat kan je wel raden...

Voor ik het wist had ik een heuse caviastal, waarin ik regelmatig een nestje fokte, met respect en oog voor het welzijn van de dieren. 

In totaal heb ik dit zo'n 15 jaar gedaan.

Op een bepaald moment werden cavia's een echte hype.

En zoals dat met hypes gaat, gaan die ook weer over en werden er veel cavia's gedumpt.

Dat was het moment dat ik er genoeg van had en gestopt ben met fokken.

Tot op de dag van vandaag zijn er nog steeds cavia's in mijn leven.

De dieren die ik vandaag heb zijn allemaal opvangers die op de 1 of andere manier op mijn pad kwamen en een nieuwe thuis zochten.

 

Mijn konijnenverhaal begint in 2006.

Als kind wilde ik al konijnen, ze fascineerde me nog meer dan cavia's.

Maar ik kreeg ze niet van mijn ouders omdat ze volgens hen moeilijk te houden zijn.

De week dat ik het huis uit gegaan ben, is de week dat ik konijnen aangeschaft heb.

24u later kon ik 1 konijn al bij de buren gaan zoeken en moest ik mijn ouders gelijk geven. lol.

Jarenlang heb 1 koppeltje gehad.

Toen begon het te kriebelen om er bij te nemen en kwam ik er voor het eerst achter wat voor moeilijkheden koppelen met zich mee kan brengen.

Ik ging meer over ze leren en ik kwam er achter wat voor complexe dieren het zijn, waardoor mijn fascinatie alleen maar groter werd.

Ik las boeken, zat op internet uren achter info te zoeken, ik volgde workshops, volgde een opleiding konijnen trimmen, ging naar lezingen, ik bezocht het konijnencongres...

Kortom, mijn leven was 1 en al konijn.

 

In 2008 opende ik mijn trimsalon en begon ik in het Vogel- en Zoogdierenopvangcentrum als vrijwilliger,
eerst enkel voor het trimmen van konijnen, later ging ik ook met andere dingen helpen.

En toen was het hek helemaal van de dam.

Geconfronteerd met al dat dierenleed, moest ik iets doen om te helpen.

Ik had op dat moment zelf nog maar 3 konijnen en behoorlijk veel ruimte, dus besloten we een konijnenopvang te openen;
"vzw KonijnenGeluk".

2 jaar heb ik dat met hart en ziel gedraaid, en ik heb er ontzettend veel van geleerd,
vooral over het complexe gedrag van konijnen. 
Een 100-tal konijnen hebben via ons een nieuwe thuis en KonijnenGeluk gevonden.
Na 2 jaar heb ik met pijn in het hart besloten om te stoppen met de opvang en een rustpauze in te lassen.
Een opvang runnen is een mentale uitputtingsslag.


Van onze opvang zijn er nog een deel konijnen hier blijven wonen omdat ze niet meer plaatsbaar waren.
Ondanks dat ik heel erg nood had aan rust, bleef ik met veel plezier voor deze dieren zorgen.
En dus besloten we om onze vzw verder te zetten.
Dit keer niet voor opvang en adoptie, maar voor permanente opvang voor dieren die nergens terecht kunnen. 
Via onze vzw geef ik ook voorlichting en advies, om meer bewustzijn en KonijneGeluk te creëren.

In mijn trimsalon verzorg ik met plezier de vacht van konijnen en cavia's,
Maar ook voor plakpoep, vilt of andere problemen draai ik mijn hand niet om.